- Σάββας Ρομπόλης: "Η Ελλάδα θα γνωρίσει τον τυφώνα εσωτερικής πολιτικής υποτίμησης"
- Οι άνεργοι θα φτάσουν τα 2 εκατομμύρια!
Σήμερα (δηλαδή τον Ιούλιο, τον τελευταίο μήνα έως τώρα που έχουμε επίσημα στοιχεία, για το τρέχον χρονικό διάστημα που θα μελετούμε τον Ιανουάριο το ποσοστό θα έχει εκτιναχθεί περαιτέρω), σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, η ανεργία είναι πάνω από το 25% και δυστυχώς θα ανέβει και άλλο. Η εφιαλτική πρόβλεψη για ανεργία στο 35% μπορεί να καθηλώνει και μόνο
στο άκουσμά της και ειδικά όταν βγαίνει από τα χείλη του επιστημονικού
διευθυντή του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ έχει άλλο βάρος.
Ο κ. Σάββας Ρομπόλης μιλώντας σήμερα στον ΣΚΑΙ είπε ότι η Ελλάδα θα γνωρίσει τον «τυφώνα εσωτερικής πολιτικής υποτίμησης». Ο κ. Ρομπόλης προέβλεψε ότι η καταγεγραμμένη ανεργία στην Ελλάδα θα «σκαρφαλώσει» το ερχόμενο έτος στο δυσθεώρητο 29%, ενώ σε πραγματικούς αριθμούς θα διαμορφωθεί στο 34 με 35%, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 1,75 εκατομμύρια ανέργους.
Παράλληλα, ο κ. Ρομπόλης εξέφρασε την ανησυχία του καθώς, όπως είπε, το «παγκόσμιο σύστημα» και οι αναπτυγμένες χώρες φαντάζουν να «πηγαίνουν σε ύφεση», ενώ η «μεσογειακή συνιστώσα» θα βρίσκεται σε «συνθήκες μεγαλύτερης παράτασης της ύφεσης».
Τι ήταν η Μεγάλη Ύφεση
Η παγκόσμια οικονομική ύφεση του 1929 (αγγλικά: The Great Depression) ήταν μια κατάσταση διεθνούς οικονομικής ύφεσης που διήρκεσε από ένα μέχρι δέκα χρόνια σε διάφορες χώρες του κόσμου. Επρόκειτο για τη μεγαλύτερη οικονομική ύφεση της σύγχρονης ιστορίας και χρησιμοποιείται τον 21ο αιώνα ως παράδειγμα για το πόσο οδυνηρή μπορεί να είναι μια οικονομική καταστροφή.
Η "Μεγάλη Ύφεση", όπως χαρακτηρίστηκε στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τους αναλυτές προκλήθηκε μετά από το χρηματιστηριακό κραχ, που ξεκίνησε στις 24 Οκτωβρίου του 1929, την λεγόμενη Μαύρη Πέμπτη. Το τέρμα της κρίσης στις ΗΠΑ ταυτίστηκε με το έναυσμα της πολεμικής οικονομίας του 2ου παγκοσμίου πολέμου, γύρω στο 1939.
Η κρίση είχε καταστροφικές επιπτώσεις τόσο στον ανεπτυγμένο, όσο και στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Επηρεάστηκε το διεθνές εμπόριο, καθώς επίσης και τα προσωπικά εισοδήματα, τα έσοδα από φόρους, οι τιμές και τα κέρδη. Η οικονομία πόλεων ανά τον κόσμο επλήγη, ιδίως εκείνων που εξαρτώνταν άμεσα από τη βαριά βιομηχανία. Οι κατασκευές πάγωσαν, οι αγροτο-κτηνοτροφικές εργασίες υποχώρησαν λόγω πτώσης των τιμών στις σοδειές κατά 40% με 60%. Με τη ζήτηση σε διαρκή υποχώρηση, σε συνδυασμό με την έλλειψη εναλλακτικών εργασιών, περιοχές που εξαρτώνταν από τον πρωτογενή τομέα όπως εκμετάλλευση γης, ορυχείων και ξύλου υπέφεραν ακόμη περισσότερο.
Η μεγάλη κρίση τερματίστηκε σε διαφορετικό χρόνο ανά χώρα. Οι περισσότερες χώρες εφήρμοσαν προγράμματα ανακούφισης και η πολιτική τους ζωή πέρασε αναταραχές, εξωθώντας την ιδεολογία στα άκρα. Σε ορισμένα κράτη, οι απελπισμένοι πολίτες στράφηκαν προς δημαγωγούς εθνικιστές, όπως τον Αδόλφο Χίτλερ, με αποτέλεσμα την έναρξη του 2ου παγκοσμίου πολέμου.
Ο κ. Σάββας Ρομπόλης μιλώντας σήμερα στον ΣΚΑΙ είπε ότι η Ελλάδα θα γνωρίσει τον «τυφώνα εσωτερικής πολιτικής υποτίμησης». Ο κ. Ρομπόλης προέβλεψε ότι η καταγεγραμμένη ανεργία στην Ελλάδα θα «σκαρφαλώσει» το ερχόμενο έτος στο δυσθεώρητο 29%, ενώ σε πραγματικούς αριθμούς θα διαμορφωθεί στο 34 με 35%, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 1,75 εκατομμύρια ανέργους.
Παράλληλα, ο κ. Ρομπόλης εξέφρασε την ανησυχία του καθώς, όπως είπε, το «παγκόσμιο σύστημα» και οι αναπτυγμένες χώρες φαντάζουν να «πηγαίνουν σε ύφεση», ενώ η «μεσογειακή συνιστώσα» θα βρίσκεται σε «συνθήκες μεγαλύτερης παράτασης της ύφεσης».
Τι ήταν η Μεγάλη Ύφεση
Η παγκόσμια οικονομική ύφεση του 1929 (αγγλικά: The Great Depression) ήταν μια κατάσταση διεθνούς οικονομικής ύφεσης που διήρκεσε από ένα μέχρι δέκα χρόνια σε διάφορες χώρες του κόσμου. Επρόκειτο για τη μεγαλύτερη οικονομική ύφεση της σύγχρονης ιστορίας και χρησιμοποιείται τον 21ο αιώνα ως παράδειγμα για το πόσο οδυνηρή μπορεί να είναι μια οικονομική καταστροφή.
Η "Μεγάλη Ύφεση", όπως χαρακτηρίστηκε στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τους αναλυτές προκλήθηκε μετά από το χρηματιστηριακό κραχ, που ξεκίνησε στις 24 Οκτωβρίου του 1929, την λεγόμενη Μαύρη Πέμπτη. Το τέρμα της κρίσης στις ΗΠΑ ταυτίστηκε με το έναυσμα της πολεμικής οικονομίας του 2ου παγκοσμίου πολέμου, γύρω στο 1939.
Η κρίση είχε καταστροφικές επιπτώσεις τόσο στον ανεπτυγμένο, όσο και στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Επηρεάστηκε το διεθνές εμπόριο, καθώς επίσης και τα προσωπικά εισοδήματα, τα έσοδα από φόρους, οι τιμές και τα κέρδη. Η οικονομία πόλεων ανά τον κόσμο επλήγη, ιδίως εκείνων που εξαρτώνταν άμεσα από τη βαριά βιομηχανία. Οι κατασκευές πάγωσαν, οι αγροτο-κτηνοτροφικές εργασίες υποχώρησαν λόγω πτώσης των τιμών στις σοδειές κατά 40% με 60%. Με τη ζήτηση σε διαρκή υποχώρηση, σε συνδυασμό με την έλλειψη εναλλακτικών εργασιών, περιοχές που εξαρτώνταν από τον πρωτογενή τομέα όπως εκμετάλλευση γης, ορυχείων και ξύλου υπέφεραν ακόμη περισσότερο.
Η μεγάλη κρίση τερματίστηκε σε διαφορετικό χρόνο ανά χώρα. Οι περισσότερες χώρες εφήρμοσαν προγράμματα ανακούφισης και η πολιτική τους ζωή πέρασε αναταραχές, εξωθώντας την ιδεολογία στα άκρα. Σε ορισμένα κράτη, οι απελπισμένοι πολίτες στράφηκαν προς δημαγωγούς εθνικιστές, όπως τον Αδόλφο Χίτλερ, με αποτέλεσμα την έναρξη του 2ου παγκοσμίου πολέμου.
(ΠΗΓΗ: http://www.newsit.gr/)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου