(του Στέλιου Συρμόγλου)
Μετά την προχθεσινή “δραματική” στα όρια του γκροτέσκο πρωθυπουργική δήλωση
και τους…πολιτικούς ακκισμούς Κουβέλη και Βενιζέλου, η Τρόικα υπεχώρησε
στις “διαπραγματευτικές πιέσεις” των κυβερνητικών εταίρων και συμφώνησε
στο “πακέτο” των δυσβάστακτων αντιλαϊκών μέτρων, τα οποία σε δύο
νομοσχέδια, υπό μορφή κατεπείγοντος, θα “οδεύσουν” πρός ψήφιση στη Βουλή
το αργότερο μέχρι τις 12 Νοεμβρίου…
Και εκτιμώ ότι, ανεξάρτητα από την “εκπεφρασμένη βούληση” του Φώτη
Κουβέλη να μην ψηφίσει τα επίμαχα νέα μέτρα, που επί της ουσίας είναι
παλιά και σ’ όλο το εύρος τους συμπεφωνημένα, και τη…νεφελώδη αντίδραση
του μόνιμα αθυρόγλωσσου Βαγγέλη Βενιζέλου, καταλυτικό ρόλο έπαιξε η
αποφασιστική και εν πολλοίς “ηρωική” στις παρυφές της…ψυχασθενικής
ανδρείας μελοδραματική δήλωση του Αντώνη Σαμαρά…Ήταν δήλωση
“διακύβευμα”. ‘Ηταν δήλωση που ανατέμνει την πολιτική πραγματικότητα.
Αυτό το ” Δεν θέλω να σκεφτώ τι θα συμβεί, αν δεν κρατήσω σταθερά το
τιμόνι”, σε συνδυασμό με την κατακλείδα της δήλωσης του ότι “…θα σώσουμε
την ‘Ελλάδα όσοι τολμήσουμε”, ήταν η συμπυκνωμένη πολιτική διαχείριση
μιας “σοβαρής” κυβερνητικής εμπλοκής και κρίσης, που μόνο ο…πολιτικός
εγκέφαλος του διαμετρήματος του πρωθυπουργού, θα μπορούσε να διανοηθεί
και να υλοποιήσει με την αμεσότητα και την αποτελεσματικότητα, όπως
κατέδειξαν οι εξελίξεις….
Της κοροιδίας ημών το κεφάλαιον! Για να παραφράσω ολίγον τον
εκκλησιαστικό ύμνο… Η επιτομή της πολιτικής απάτης και της επιχειρούμενης
για μέρες τώρα απονάρκωσης κάθε λαικής αντίδρασης, έστω κι αν η
τελευταία περιορίζεται στο “βολικό” υβρεολόγιο του αναπαυτικού καναπέ….
Τι να πει κανείς για όλους αυτούς τους πολιτικούς και τους
“δημοσιογραφίσκους” της ηθικής εξαχρείωσης, που για μήνες “υφαίνουν” ένα
τεράστιο δίχτυ ελπίδων και συνάμα κοινωνικής φοβίας, για να μας
εγκλωβίσουν μέσα, ώστε να χάσουμε την αίσθηση της πραγματικότητας…
Μας λένε πολλά. Συνήθως ετερόκλητα. Τα περισσότερα διαψεύδονται από
τις ίδιες τις εξελίξεις. Δεν μας λένε, ωστόσο, πώς θα πετύχουμε μ’ όλες
αυτές τις πολιτκές αντιδράσεις, Ιανού δεινότερες, να δούμε μια άσπρη
μέρα, χωρίς να δοκιμασθούν ακόμη περισσότερο η ανοχή και η αντοχή μας. Η
ανοχή για πράγματα που λέγονται κι άλλα φαίνονται. Η αντοχή για
πράγματα που γίνονται μεν, αλλά με επιβαρυντικές επιπτώσεις στη ζωή του
ήδη επιβαρυμένου πολίτη.
Η ζωή των πολιτών συνθλίβεται ανάμεσα στα ερείπια που αφήνει η
αυθαιρεσία και η ανικανότητα των πολιτικών, οι οποίοι εμμένουν να
αγνοούν τις συνέπειες της τυραννικής τους παρουσίας σε μια ταλαιπωρημένη
κοινωνία. Και συνεχίζουν την κοροιδία ως ανερμάτιστοι μεν,
ανερυθρίαστοι δε. Ως τυχοθήρες και τυχοδιώκτες της πολιτικής, έχοντες
συνθηκολογήσει με τη σαπρία της ίδιας τους της οντότητας….
Με αυτή την αναιδή τόλμη και με διαλείπουσα μανία προέβη στην εκ
πρώτης ανάγνωσης “ανισόρροπη” προχθεσινή του δήλωση ο Αντώνης Σαμαράς…Ως
ιεροφάντης και maitre’, ωστόσο, της κοροιδίας και της κυνικής αναίδειας,
την οποία κανένα “κυνικόμετρο” δεν υπάρχει για να την προσμετρήσει!
Καμία πολιτική όσο κι αν μετασχηματίζεται και ενσαρκώνει την αναίδεια
και την κοροιδία, όσο κι αν εξυπηρετεί αμεσοπρόθεσμους στόχους, δεν
μπορεί να κατακερματίσει το αυτονόητο: ‘Οτι η πολιτική αυθαιρεσία και
κοροϊδία πορίζουν στην ανθρώπινη σκέψη οδυνηρή εμπειρία και δεν οδηγούν
στην ιστορική σύλληψη της πραγματικότητας. Η ατομικότητα και το
συγκροτημένο συμφέρον, όσο κι αν επενδυθούν με την κοροϊδία και την
αναίδεια, δεν μπορούν να συλληφθούν ιστορικά, χωρίς το κοινωνικό σύνολο,
το οποίο εκφράζεται ως συνείδηση. Με πεισιναθάτιες πολιτικές δηλώσεις,
που αποσκοπούν στην κοροιδία του λαού, επιστρέφουμε απλώς στον πολιτικό
πρωτογονισμό!…
(ΠΗΓΗ: http://freepen.gr/)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου