Δυναμίτης στο χαράτσι μέσω ΔΕΗ - ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ

Με μία απόφαση-βόμβα το Πολυμελές Πρωτοδικείο της Αθήνας κρίνει παράνομο το τέλος ακίνητης περιουσίας, γνωστό και ως χαράτσι, και την είσπραξή του μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ (έμπνευση του υπερφίαλου προέδρου του ΠΑΣΟΚ και τότε υπουργού Οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου). Η κρίση αυτή του δικαστηρίου ανατινάζει του υπολογισμούς του οικονομικού επιτελείου στον αέρα, καθώς διατάσσει τη μη ενσωμάτωση του τέλους ακίνητης περιουσίας στον λογαριασμό της ΔΕΗ και παράλληλα υποχρεώνει την Εταιρία να δέχεται την καταβολή από τους καταναλωτές μόνο του αντιτίμου που αντιστοιχεί στο ηλεκτρικό ρεύμα, μέχρι το Εφετείο.

Η απόφαση αυτή του Πολυμελούς Πρωτοδικείου προχωρά ένα βήμα πέρα από εκείνη που είχε εκδώσει προ έτους το Συμβούλιο της Επικρατείας (που έκρινε συνταγματικό το χαράτσι, αλλά αντισυνταγματική τη διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος), στο σκεπτικό της οποίας σημειώνεται: «Οποιοδήποτε μέτρο λαμβάνεται από την πολιτειακή εξουσία και προσβάλλει την αξία του ανθρώπου είναι αντισυνταγματικό, έστω και αν ο επιδιωκόμενος με αυτό σκοπός είναι θεμιτός ή το μέτρο είναι αναγκαίο και πρόσφορο για την επίτευξή του».

Σύμφωνα με τον Γιάννη Μυταλούλη, πληρεξούσιο δικηγόρο των ομοσπονδίων και των σωματείων καταναλωτών που προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, η απόφαση είναι άμεσα εκτελεστή έως την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό. Από τη στιγμή, μάλιστα, που πρόκειται για «συλλογική αγωγή» από τις ομοσπονδίες καταναλωτών, «καλύπτει» όλους ανεξαιρέτως τους καταναλωτές. Οπως μάλιστα τονίζει ο κ. Μυταλούλης, σε περίπτωση που δεν εφαρμοστεί από τη ΔΕΗ, οι πολίτες μπορούν να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη και να ζητήσουν αποζημίωση.

Γιατί κρίθηκε παράνομη η έμπνευση του… συνταγματολόγου Βενιζέλου!

Σύμφωνα με το σκεπτικό-κόλαφο της απόφασης υπ’ αριθμόν 1101/2012 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου (με πρόεδρο την Αικατερίνη Σπηλιωτοπούλου, εισηγήτρια τη Μαρία Βολίκα και πάρεδρο την Κωνσταντίνα Λουκαδάκου):

-Η επιβολή φόρων στους Ελληνες πολίτες πρέπει να βασίζεται στη αναλογική ισότητα και στη φοροδοτική ικανότητά τους.

-Λόγω των διαδοχικών φορολογικών και εισοδηματικών μέτρων οι Ελληνες πολίτες έχουν υποστεί σοβαρότατες οικονομικές απώλειες, οι οποίες, κατά τα δεδομένα της κοινής πείρας, επηρεάζουν ουσιωδώς το πραγματικό επίπεδο της φοροδοτικής τους ικανότητας.

-Η επίδικη επιβάρυνση του ν. 4021/2012 δεν αποτελεί τέλος, αλλά φόρο που επιβάλλεται επί της ακίνητης περιουσίας των πολιτών, η οποία έχει υποστεί σοβαρή μείωση της αξίας της, κατά τα δεδομένα της κοινής πείρας, εφόσον η βαθύτατη οικονομική κρίση έχει ως συνέπεια τον δραματικό περιορισμό των αγοραπωλησιών των ακινήτων και την κλιμακούμενη αύξηση του αριθμού των ακινήτων που δεν προσπορίζουν εισόδημα στους ιδιοκτήτες τους.

-Με τα δεδομένα αυτά οι διατάξεις του άρθρου 53 του ν. 4021/2011 αντίκεινται στο άρθρο 4. παρ 5 του Συντάγματος, διότι επιβάλλουν ακόμη ένα φορολογικό βάρος στους Ελληνες πολίτες, χωρίς να συνεκτιμάται διόλου, όπως προκύπτει από την αιτιολογική έκθεση του νόμου, τόσο για την επιβολή αυτού τούτου του φόρου όσο και το ύψος του, η συνολική έως σήμερα φορολογική τους επιβάρυνση, με την άθροιση τακτικών και έκτακτων φορολογικών υποχρεώσεων, η οποία έχει δυσμενέστατες επιπτώσεις στη φοροδοτική ικανότητα και ως εκ τούτου στη διατήρηση ανεκτού βιοτικού επιπέδου για πολλές κατηγορίες πολιτών, που έχουν υποστεί σοβαρότατες οικονομικές απώλειες. Λαμβανομένου μάλιστα υπόψη ότι για τον επίδικο φόρο δεν προβλέπεται απαλλαγή ούτε καν της πρώτης κατοικίας που αποτελεί, ιδίως εν μέσω σοβούσας οικονομικής κρίσης, αναγκαίο στοιχείο για την αξιοπρεπή διαβίωση του ανθρώπου (άρθρο 2 παρ.1 του Συντάγματος) και για την προστασία της οικογένειας (άρθρο 21 του Συντάγματος).

-Η προβλεπόμενη δυνατότητα της διακοπής της παροχής του ηλεκτρικού ρεύματος αποτελεί συνταγματικώς ανεπίτρεπτη επέμβαση στη συμβατική σχέση μεταξύ του καταναλωτή και του προμηθευτή ηλεκτρικού ρεύματος.

-Επίσης, η διακοπή της παροχής του ηλεκτρικού ρεύματος… αντίκειται όχι μόνο στο άρθρο 5 παρ.1 του Συντάγματος και στην αρχή της αναλογικότητας, αλλά και στο άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος, διότι συνεπάγεται στέρηση κοινωνικού αγαθού ζωτικής σημασίας, ουσιώδους για την αξιοπρεπή διαβίωση του ανθρώπου…

 

(ΠΗΓΗ: εφημερίδα Δημοκρατία)